Ludwik Złotogórski
Ludwik Złotogórski, komisarz policji, urzędnik
państwowy, ur. 15.08.1888 r. w miejscowości Drewno niedaleko Żnina w rodzinie Józefa
i Rozalii z domu Priebe.
Ludwik Złotogórski, komisarz policji, urzędnik
państwowy, ur. 15.08.1888 r. w miejscowości Drewno niedaleko Żnina w rodzinie Józefa
i Rozalii z domu Priebe. W rodzinnej wsi ukończył szkołę ludową, a następnie
Szkołę Rolniczą w Żninie, gdzie uzyskał maturę w 1907 r. Rok później opuścił
gospodarstwo rodziców. Nie wiemy jednak co robił do 1918 r. Zapewne brał udział
w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej. Uczestniczył w walkach w
czasie Powstania Wielkopolskiego. W okresie 01.01. – 04. 04.1919 r. był
komendantem miasta Gąsawa oraz uzyskał awans na podporucznika Wojska Polskiego.
Z dniem 05.04.1919 r. został odkomenderowany do Dowództwa Żandarmerii Krajowej
byłej Dzielnicy Pruskiej w stopniu starszego żandarma, a trzy dni później
został przydzielony do objazdu w Pleszewie. Z dniem 25.06.1919 r. objął objazd
w Jutrosinie w powiecie rawickim. W międzyczasie został awansowany do stopnia
wachmistrza. W czasie służby ukończył kurs w Szkole Żandarmerii w Poznaniu. Z
dniem 01.07.1920 r. został przejęty do Komendy Wojewódzkiej Policji Państwowej
byłej Dzielnicy Pruskiej w stopniu młodszego podkomisarza i mianowany
komendantem powiatowym Policji Państwowej w Lesznie. Podczas służby w Lesznie
awansował z dniem 01. 02.1921 r. na podkomisarza, a z dniem 01.07.1922 r. na
komisarza. Obowiązki pełnił do dnia 30.11.1926 r., kiedy to został przeniesiony
na komendanta powiatowego do Ostrowa. Z dniem 01.08.1938 r. został przeniesiony
na stanowisko komendanta powiatowego do Nowego Tomyśla. W dniu 02.09.1939 r.
wraz z całą policją powiatu ewakuował się w kierunku wschodnim razem z cofająca
się Armią „Poznań”. Jego udział w walkach września 1939 r. nie jest znany.
Wiadomo tylko, że był poszukiwany przez Gestapo i musiał się ukrywać. Przez
całą okupację niemiecką przebywał w Radomiu pod przybranym nazwiskiem Paweł
Liberski i w okresie od 11.11.1939 r. do 17.01.1945 r. pracował w firmie
żelaznej K. Sołtysiaka, jako jej kierownik. Po wyzwoleniu w dniu 18.01.1945 r.
zgłosił się do Miejskiej Komendy Milicji Obywatelskiej w Radomiu, gdzie objął
szefostwo referatu paszportowego. Na tym stanowisku pozostawał do 05.06.1945 r.
Po zakończeniu działań wojennych wrócił do Nowego Tomyśla i z dniem 01.10.1945
r. zatrudnił się w tamtejszym Starostwie Powiatowym. Został szefem referatu
karno-administracyjnego. W dniu 12.06.1945 r. wstąpił do PPR. Zmarł 12.03.1954
r. w Nowym Tomyślu.
opracował Piotr Krzysztof Marszałek
Wykorzystane źródła: Archiwum Akt Nowych w Warszawie, akta osobowe Ludwika Złotogórskiego;
Archiwum Państwowe w Poznaniu, akta Komendy Powiatowej P. P. w Lesznie.